Herfstsesshin van een dag op de Kalmthoutse Heide

Thema: Harmoniëren met de vergankelijkheid 

En toch vallen de bloemen, waaraan we gehecht zijn, af; en groeit het onkruid waar we een hekel aan hebben weelderig.      - Dogen, Genjo Koan (1233) - 

De veranderlijkheid of onbestendigheid van het bestaan is een fundamenteel punt in het boeddhisme. We hebben daar geen last mee als de veranderingen ons wel bevallen, bij voorbeeld wanneer onze levensomstandigheden erop vooruitgaan, onze relaties openbloeien, onze gezondheid verbetert. Wanneer we er op één of andere manier op achteruitgaan, wanneer we bezittingen of een positie verliezen, of wanneer we beseffen dat onze jeugd voorbij is en de dood nadert, zijn we plots minder tevreden. Het lijkt wel of we zijn voorgeprogrammeerd om te willen groeien, vooruitgaan…  En toch maakt ook de andere kant van de onbestendigheid, die we dan vergankelijkheid of verlies kunnen noemen, deel uit van het leven. Hoe kunnen we in deze omstandigheden in contact blijven met het ware geluk? Hoe kunnen we, zonder verdriet of teleurstelling te ontkennen en te verdringen, het leven de moeite waard blijven vinden? Dat is het thema van deze eendaagse sesshin.